Bu sabah cok ilginc bir Cumartesiye gözümü actim. Aslinda erken kalkip bilgisayarin basina gecip deliler gibi kendime yeni kariyer opsiyonlari belirlemekle ugrasmam gerekiyordu. Erken yerine oglen 1'de kalktigimi ve kariyer opsiyonlari yerine populer vimeo videolari izledigimi saymazsak bu planimi gerceklestirdim de.
Nereden bilecektim gelecek planlariyla dolu, hırsa bulanmis bir cumartesi sabahi yerine salya sümük agladiğim bir sabah olacagini?..
Zaten her zaman cabuk duygulanan bir tip olmuşumdur. Hatta yaşım ilerledikce su dizileri ya da ana haber bultenini izlerken aglamaya baslayan anneanneler, teyzeler vardir ya -benim var en azindan- ayni onlardan oldum. Dolayisiyla duygulu bir video izlerken gozumden bir iki damla yas dusmesi cok da garip karsilanacak bir sey degil. Ama hickiriklara bogularak aglamak ne demek??!
Yuh!
Sebebimin adi Caine. 9 yasinda minik ama dev gibi bir oglan cocugu. Los Angeles'in fakir dogu tarafinda yasiyor. Yedek araba parcalari satan bir babasi var. Kucuk bir de garajlari. Caine dusununce dunyadaki onbinlerce baska cocuga gore aslinda cok daha sanssiz dogmus ama hepsinden daha disiplinli, caliskan ve sevdigi isin pesinden gidecek kadar cesur.
Bu konuya blogta daha once de yer vermistim. Toplumun dayattiklarina inat -mukemmel bir kolejde mukemmel bir muhendislik/finans ya da hukuk egitimi ardindan bulunmasi gereken o mukemmel is, ardindan mukemmel es ve mukemmel cocuklar gibi- kendi aşık oldugu isin ve onun gerektirdiklerinin pesinden kosmayi tercih etmis bir Bill Cunningham yazisi vardi mesela belki hatirlarsiniz. Caine de Bill gibi. Kafasina koydugu bir sevdasi var ve sadece 9 yasinda olmasi bu yolda ilerlemesinde en ufak bir engele sebep olmamis.
Caine oyun salonlarini cok seviyor. O kadar ki sonunda dayanamayarak babasinin garajinda kendi oyun salonunu inşa ediyor. Belki de aylarca hic musteri gelmemesine ragmen o her haftasonu, hem cumartesi hem de pazar gunleri "dukkan"inin basina geciyor ve gelmeyecek musterilerini beklemeye basliyor. Sonunda bir gun bir mucize gerceklesiyor ve Caine'e bir musteri geliyor. Onun dehasina inanmakta gucluk ceken bu musteri kucuk bir cocugun yarattigi bu oyun salonunun tum dunyayla paylasilmasi gerektigine kanaat getiriyor.
Sonrasi malum.
Pecetelerinizi simdiden hazirlayin. Bunlar mutlu gozyaslari. Sahsen bana umut veren gozyaslari. Dunyada herkes tek bir kaliba girmek zorunda degildir. Sevdigi ve istedigi hayatin pesinden kosanlara da ekmek vardir bu dunyada!
Ben bu cumartesi sabahi kendime yeni isler arayamadim ama cok daha onemli bir sey elde ettim. 9 yasinda Los Angeles'li fakir bir cocuk bana yeni bir vizyon kazandirdi. Bakalim size ne kazandiracak?
Caine's Arcade from Nirvan Mullick on Vimeo.
No comments:
Post a Comment